Que hai de certo na lenda do Santo Grial de Galicia?
O escudo de Galicia está conformado por un gran copón sagrado, unha figura que todos os investigadores relacionan co Santo Grial, ou Graal. De feito, foron moitos os artistas, escritores e poetas que teñen representado o que xa se considera un dos principais símbolos identificativos de Galicia. Pero, existe realmente o Grial?.
Na actualidade son, principalmente dúas, as cidades españolas que din ter o Santo Graal, a copa sagrada da que bebeu Cristo na súa última cea; León e Valencia. Dúas cidades, ademais, que compiten pola “veracidade” da reliquia Santa.
Os de León insisten en que o seu Graal é o auténtico. Un ensaio escrito en 2014 por Margarita Torres e José Miguel Ortega fixo famoso en todo o mundo o coñecido como cáliz de dona Urraca. Un libro que, en todo caso, tivo duras críticas por parte de diversos historiadores. E é que segundo esta obra a copa utilizada por Xesús viaxou de Xerusalén a Exipto, e de alí, no século XII, a Dénia, en agradecemento pola axuda ofrecida pola taifa ante unha grave seca. O emir de Dénia, pola súa banda, regaloulla ao pai de dona Urraca, Fernando I, rei de León.
Tampouco os de Valencia quedan atrás. De feito, acaban de instalar 38 novos proxectores e 28 metros de tiras de LED que iluminan a reliquia e o retablo de alabastro que a envolve. A capela do Santo Cáliz, erixida no século XIV en pedra escura, é agora un espazo cegador na catedral de Valencia.
Tamén na cidade do Turia insisten en que o seu cáliz foi o que usou Cristo. A ruta seguida polo suposto Graal de Valencia foi, segundo o Cabildo Metropolitano de Valencia, igual de accidentada. A copa levouna a Roma San Pedro e alí permaneceu ata o século III, cando San Lourenzo, diácono do papa San Sixto II, enviouna a Huesca, a súa terra natal, para protexela da persecución do cristianismo decretada polo emperador Valeriano. A reliquia pasou por distintos enclaves pirenaicos, o mosteiro de San Juan de la Peña e Barcelona, ata que no século XV o rei Alfonso El Magnánimo entregouna á catedral de Valencia.
O Grial galego
Pero, existe ou non existe entón o Grial galego?… Que o copón sagrado sexa un dos grandes símbolos do escudo galego non é baladí e pode ter a súa orixe na presenza doutro “cáliz sacro” en Galicia. Estaría no Cebreiro, na igexa de Santa María, en Pedrafita do Cebreiro (Lugo). Unha pequena vila fermosísima a case 1.300 metros de altura, e en pleno corazón do Camiño francés a Santiago na súa entrada a Galicia.
O Graal galego ten unha gran importancia relixiosa e vinculan a súa orixe co mosteiro de San Xeraldo de Aurillac que alí se asenta desde o ano 836 e era rexentado por monxes Benedictinos franceses. Con todo, o actual cáliz parece estar datado no século XII e presenta as inscricións: Hoc sacratur quo cuntis vita parabatur; In nomee nostri christi et beate Marie Virgine.
A fama do Graal galego débese a unha lenda que ten a súa orixe na Idade Media. Así, nun día de duro inverno con moito frío e máis neve, o monxe que oficiaba a misa pensaba que ninguén ía acudir ao oficio. Pero, de súpeto, pola porta entrou Juan Santín, un devoto veciño de Barxamaior, unha aldea a uns quilómetros da igrexa. O relixioso sorprendido pensou como era posible que con aquelas condicións terribles un home fora quen de desafiar aos elementos por tomar un pouco de pan duro e viño ácedo na Eucaristía. Pero no momento da Consagración a hostia converteuse en “carne sensible á vista”, e o cáliz en sangue, “que ferve e tingue os corporais”. Os corporais co sangue quedaron no cáliz e a hostia na patena. Aí naceu a historia do Santo Graal galego.
Foi tal a fama desta miragre que chegou a toda Europa grazas as historias dos peregrinos. Tamén en 1486 os Reis Católicos, de peregrinaxe a Santiago, detivéronse no mosteiro para ver as reliquias do milagre e quixeron levalas. Pero conta outra lenda que as bestas nas que ían negáronse a continuar o camiño ata que o cáliz volveu ao seu sitio orixinal.
É tan forte e atractiva a historia do Graal galego que a ópera Parsifal, de Richard Wagner, está inspirada nel. Nin as cidades de León ou Valencia, que presumen de ter o Grial orixinal, poden gabarse de ter unha ópera adicada, como ten o Graal galego.