Unha das dúas covas dos Ancares con presenza humana desde a Prehistoria convertida nun vertedoiro
Patrimonio dos Ancares denuncia a situación actual da Cova de Furco, en Becerreá, utilizada ao longo dos anos para depositar unha enorme cantidade de lixo o que impide practicamente o acceso ao interior.
Nos anos trinta do pasado século XX, o mestre do Cereixal, en Becerreá, don Gonzalo Martín March, e o estudante Blas Ferreiro, atoparon anacos de hasta de animais, ósos humanos e varias pezas metálicas, entre outras unha maza e un puñal de antenas de bronce que foi publicado polo historiador Ángel del Castillo no Boletín da Real Academia Galega no ano 1936, e que datou entre o 700-500 antes de Cristo. Mesmo existen referencias da presenza de pinturas rupestres.
Entre as decenas de covas existentes na comarca dos Ancares, esta de Furco, xunto coas de Valdavara, tamén en Becerreá, son as únicas onde se ten documentada a presenza humana na prehistoria o que as fan especialmente importantes. Ademais, a cova está catalogada por Patrimonio dende o ano 1991 polo que goza de protección.
A principios do ano 2000, a Consellería de Industria ditou unha resolución pola que se fixo pública a declaración de impacto ambienal do proxecto da canteira de Furco onde se localizaban varias covas, establecéndose unha serie de cautelas arqueolóxicas como o control de voaduras, prohibición de explanacións e amoreamentos, etc. A explotación desta canteira xa provocou no seu momento a destrución total dun dos castros máis espectaculares, pola súa tipoloxía, da comarca dos Ancares; polas fotos do voo americano dos anos 1956-57 sabemos que era de forma elíptica, cunha lonxitude de 170 metros e unha anchura máxima de 75, apreciándose unhas potentísimas murallas.
A entidade xa preparou un informe dirixido á Dirección Xeral do Patrimonio Cultural da Xunta de Galicia e ao Concello de Becerreá para que se proceda á retirada do lixo, solicitándolle tamén que se acometan os traballos arqueolóxicos para estudala e poñela en valor.