Un novo inimigo para as pinturas do templo de Santa Eulalia de Bóveda
Os períodos secos convertéronse no principal problema ao que se enfronta o templo romano de Santa Eulalia de Bóveda, tal como afirman os arquitectos Ignacio López de Rego e Belén López Gallego. Estes dous expertos son os encargados de redactar o plan director do monumento, encomendado pola Dirección Xeral de Patrimonio Cultural.
Galos, pombas, perdices e outros animais decoran o templo, unhas pinturas datadas do s.VII, durante o dominio xermánico de Gallaecia, e non romanas como se supuxo durante anos. Un estudo encabezado pola arquitecta Rebeca Blanco-Rotea daba a coñecer en setembro do 2021 que o edificio romano tivo tres fases principais e que as pinturas eran posteriores á época romana. O monumento de Santa Eulalia de Bóveda foi declarado Monumento Nacional en 1931 e Ben de Interese Cultural no 1996.
O plan director que se está levando agora permitirá analizar o estado actual da construción, para posteriormente establecer proxectos de mantemento, conservación e uso. O que preocupa aos redactores, que traballan en colaboración de historiadores, arqueólogos, restauradores, enxeñeiros, arquitectos, aparelladores e xeólogos, é o estado das pinturas dos muros. As condicións climatolóxicas do interior do templo, influídas pola climatoloxía exterior, provoca cristalizacións salinas que deterioran ditos frescos. Máis información en El Progreso.
