Así está a ser a escavación do campamento romano que protexía a ruta entre Brigantium e Lucus
No ecuador da primeira campaña de tres meses, dun total de dez, o campamento romano de Ciadela, no concello de Sobrado, comeza a tomar forma. Faino despois de dous meses, e tras ter que parar tamén polo confinamento da Covid-19. A intervención, que xa está a deixar á vista, unha parte considerable do xacemento volve a amosar as capacidade deste importante campamento militar.
E é que a escavación, comezada o pasado 2 de marzo e que está a desenvolver un equipo de arqueoloxía e conservación-restauración da Universidade de Vigo, comeza un proceso de posta en valor e dignificado tras anos de abandono. Será gracias ó investimento do goberno autonómico co cofinamento do Fondo Europeo de Desenvolvemento Rexional.
O director do proxecto, Adolfo Fernández, detallou que os primeiros traballos consistirán na penetración de novas áreas e na limpeza e reexcavación de zonas xa intervidas. O obxectivo destas actuacións pasará pola realización dun rexistro de todas as estruturas conservadas, así como dun levantamento fotogramétrico 3D das mesmas.
Posteriormente, outro equipo dirixido pola integrante do Grupo de Estudos de Arqueoloxía, Antigüidade e Territorio (GEAAT), Marta Lago executará un proxecto de conservación e restauración dos elementos recuperados. Realizaranse estudos de caracterización e datación de morteiros, datacións radiocarbónicas e análises arqueobotánicos, arqueozoolóxicos e cerámicos dos restos atopados, así como un programa de promoción e divulgación.
Un campamento estudado por Ángel del Castillo en 1934 e despois abandonado
Ciadela é un dos campamentos militares romanos mellor conservados de Galicia, activo entre os séculos II e IV. Nese tempo desempeñou un papel capital na vixilancia da vía XX, que unía as cidades de Brigantium e Lucus Augusti. Nel asentaríanse entre 500 e 600 militares da Lexio VII Gémina de León, nunha unidade mixta, tanto de infantería como de cabalería.
O recinto, abandonado nos derradeiros anos do século IV, foi escavado en 1934 por Ángel del Castillo, baixo a dirección de Sebastián González, coa colaboración do catedrátivo Pérez Bustamante. Foi escavado destpois polo doutor José Manuel Caamaño Gesto quen identificou o recinto como campamento romano estable. No lugar atopáronse pezas de cerámica, vidros e utensilios de ferro e bronce.
Tamén vaias aras, unha delas adicada á deusa fortuna por un oficial, Valerius Lupus, entre outros obxectos que hoxe se atopan no Museo Arqueolóxico da Coruña.