Obras de Castelao, Laxeiro, Lugrís ou Seoane, esquencidas e en perigo pola humidade

Obras de autores como Castelao, Laxeiro, Urbano Lugrís ou Luís Seoane están, prácticamente, esquencidas. É, quizais o mellor museo de pintura galega contemporánea, pero semella que a ninguén lle importa. O Museo Carlos Maside permanece pechado e sen os coidados óptimos, e corre o risco de degradarse polas humidades.

Leva tempo á espera de que a Xunta aprobe a súa declaración como ben de interese cultural (BIC), pero, polo momento, é só un espellismo. Na súa colección permanente exhíbense obras de figuras como Francisco Llorens, Castelao, Francisco Asorey, Xosé Frau, Maside, Bonome, Laxeiro, Arturo Souto, Fernández Mazas, Cabreiro, Huici, Citino e Maruja Mallo, Lugrís, Seoane, Colombo, Eugenio Granell e o escultor Antonio López, entre outros.

Todas elas permanecen depositadas neste inmoble, pechado ao público e sen os coidados máis adecuados para a súa conservación. Así, nunha das últimas ocasións que o inmoble estivo aberto ao público, na Semana Santa de 2016, podíase ver como algúns cadros presentaban humidades, como o caso dun mural de Lugrís ou de varios debuxos de Castelao.

Situado no complexo industrial de Cerámicas do Castro, en Sada (A Coruña), este inmoble foi concibido polos debuxantes, escritores e galeguistas Luís Seoane e Isaac Díaz Pardo en 1970 como espazo para “reivindicar o papel dos autores das vangardas galegas que, debido á Guerra Civil, ou ben fuxiran ao exilio ou desapareceran tirados en cunetas”.

Pero a singularidade do Maside non reside só no seu contido. Así, o edificio, proxectado por Andrés Fernández-Albalat, componse de varios volumes de forma hexagonal e diferentes alturas que, unidos, forman un orixinal conxunto. Ademais, cada unha consta dunha cubrición piramidal e os lados de cada figura están pintados cun gran colorido.

Unha das obras do Museo de Arte Contemporáneo Carlos Maside / xunta.gal

Chega ou non chega o BIC?

O Concello de Sada aprobou en decembro de 2015 solicitar á Xunta a declaración como ben de interese cultural (BIC) do complexo Cerámicas do Castro, unha figura de protección que incluiría, ademais da propia fábrica, ao Museo Carlos Maside, ao Laboratorio de Formas de Galicia e o taller do intelectual Isaac Díaz Pardo, incluíndo as coleccións e bibliotecas neles contidos.

O concello mantivo en agosto deste mesmo ano varias reunións cos fillos de Díaz Pardo –Camilo e Xosé Díaz–, co conselleiro delegado de Sargaledos, Segismundo García, e co edil de Culturas da Coruña Xosé Manuel Sande –en calidade de presidente da Fundación Luís Seoane– para analizar o estado do museo.

A Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria asegura que a Xunta “está informada da situación actual do Museo Maside e do patrimonio artístico que este alberga”. Con todo, non facilitou datos sobre como se atopan os traballos para a declaración como ben de interese cultural desta infraestrutura nin se pronuncia acerca das decisións que tomará respecto diso.

Museo Carlos Maside, en Sada / xunta.gal

Abandono

A pesar de ter a condición de ser “único museo de arte contemporánea de Galicia” propiamente dito e de contar cun patrimonio de “un importantísimo valor”, o fillo de Díaz Pardo, Xosé Díaz, recoñece a Europa Press que “está bastante abandonado”. “As circunstancias que rodearon ao museo son ben coñecidas, Cerámicas do Castro é a empresa que por convenio ten a responsabilidade do mantemento do Museo e non o está asumindo”, asegura.

E é que tal e como lembrou o actual conselleiro delegado de Sargadelos, Segismundo García, as empresas que o sostiñan “atravesaron unha situación moi complicada” que, “afortunadamente” agora, está “superada”. “Obviamente, a prioridade neses anos foi soster as empresas, pagar as nóminas e aos provedores”, sostén.

Entende que o Goberno galego debería tamén “ter interese en coidalo e potencialo”. Fronte a iso, recoñece que “a realidade é que, a pesar das numerosas xestións realizadas respecto diso, as administracións públicas teñen o seu ritmo e a resposta demórase”.