fbpx
Menhir de Erboedo na Laracha / foto Concello de Laracha

Nova vida para o menhir de Erboedo, na Laracha?

Tempo de lectura: 2 min.

O Concello da Laracha quere dar nova vida ó Mehir de Erboedo. Así se desprende da última decisión tomada polo Concello e aprobada na última sesión da Xunta de Goberno Local, na que se aprobou a expropiación dos terreos nos que se atopa o megálito da Idade do Bronce, tamén coñecido como Marco da Anta ou Pedra do Ghicho.

O obxectivo é adquirilos para preservar o valor histórico do que é “un dos elementos máis importantes do patrimonio arqueolóxico municipal”. Mais non é a única acción ó respecto, xa que a expropiación faise dentro do Plan Especial de Patrimonio Cultural –que modifica o Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM) para darlle a máxima protección ó menhir  e tamén a outros seis elementos do catálogo de patrimonio municipal como o castro de Montes Claros, o castro da Pena, Croa de Santa Baia, as Torres de Cillobre e os dous Fornos dos Mouros de Soandres.

Menhir de Erboedo na Laracha / foto Concello de Laracha

Para a adquisición do ben está previsto un investimento duns 8.000 euros para unha superficie de 4.651 metros de solo rústico de protección integral de patrimonio e solo rústico de protección forestal. Os trámites continuarán coa publicación do acordo no Diario Oficial de Galicia (DOG) e coa exposición pública durante un mes, antes de abrir un período de alegacións.

Unha vez completado o procedemento de compra, o Concello estará en disposición de levar a cabo as actuacións precisas para permitir a conservación do menhir, poñelo en valor e acondicionar o terreo e os accesos.

O único menhir de Bergantiños?

O menhir de Erboedo situado, no lugar do Loureiro, nos montes de Santa Locaia, parroquia de Erboedo, preto do río Anllóns é cóntase como o único menhir identificado como tal nas terras de Bergantiños. Trátase dun monumento megalítico identificado como da Idade do Bronce.

Menhir de Erboedo na Laracha / foto Turismo de Laracha

Trátase dunha gran pedra de granito de gran groso cóncavo/convexo con tendencia ó prisma triangular, con vetas de cuarzo e feldespato. O menhir acada 2,05 metros de altura, 75 cm. de ancho na base prismática e 38 cm. na punta. No extremo distal presenta un suco de 4 cm. de grosor nunha veta de cuarzo que se aproveitou para escotar a cara oeste.

A súa entalladura recorda ás que teñen algúns dos ídolos das antas de corredor, e interprétase como un trazo antropomorfo ou unha representación fálica, que podería ter pervivido na cultura popular. O menhir cítase na Xeografía Xeral do Reino de Galicia, no volume de Carré Aldao do ano 1929.

Escrito por

Historiador da Arte pola Universidade de Santiago de Compostela, Máster en Renovación Urbana y Rehabilitación e Diploma de Estudos Avanzados en Arte, Urbanismo e Patrimonio. Especialista en fotografía esférica. Especialista en arquitectura e territorio. Xestor de Contidos en Historia de Galicia. www.inigomouzoriobo.eu

Pode que che interese...